De donkere kamer van
Damokles – Willem Frederik Hermans
Zakelijke gegevens
Het boek dat ik voor mijn vijfde weblog opdracht heb gekozen
is ‘De donkere kamer van Damokles’,
geschreven door Willem Frederik Hermans. De editie die ik heb gelezen is
verschenen ter gelegenheid van de actie Nederland Leest in november, 2012. De
eerste druk verscheen in november, 1958. Het verhaal begint met een lofrede van
Claudia de Breij, waarin ze haar visie op het boek naar voren laat komen. Ze
zegt dat de personages in het verhaal niks lukt, maar dat de worsteling van
deze personages troostrijk is. De titel verwijst naar eenzaamheid, isolement en
het lot van Osewoudt. Eenzaamheid en isolement vanwege het feit dat Henri
vroeger altijd het buitenbeentje was. Hij was klein, lelijk, had een
piepstemmetje en een gebrek aan baardgroei. Hij was heel anders dan de rest van
de jongens uit zijn klas. Op pagina negen wordt hij ook op een fysieke manier
gescheiden van de rest door een tram, waarop staat VERBODEN IN TE HALEN.
Uitleg waarom het boek gekozen is
Ik heb dit boek gekozen omdat onze klas een paar maanden
terug een presentatie over Willem Frederik Hermans hebben voorgedragen
gekregen. Tijdens deze presentatie werd er verteld over Hermans en zijn werken
en dat hij een geprikkelde auteur was die over alles en iedereen kritiek had.
Na deze presentatie kregen we allemaal een kopie van De donkere kamer van
Damokles. Deze mochten we ook op onze literatuurlijst zetten en zodoende ben ik
erop gekomen om het te lezen.
Eerste persoonlijke reactie
Toen ik het boek had uitgelezen vond ik het sneu voor Henri
dat Dorbeck onvindbaar was en het ontwikkelen van het filmrolletje waarop een
foto van hem en Dorbeck samen zijn niet gelukt was omdat het de foto gemaakt
was in een kamer die veels te donker was om de foto goed te kunnen zien.
Niemand geloofde hem dat Dorbeck bestond en hij kon het ook nooit bewijzen.
Link samenvatting plot en informatie auteur
Twee Recensies
Recensie 1: http://www.nrc.nl/boeken/2012/04/23/de-donkere-kamer-van-damokles-centraal-tijdens-nederland-leest-2012/
Recensie 2: http://www.derecensent.nl/pivot/entry.php?id=261
Personages voorspelbaar?
In zekere zin zijn de personages voorspelbaar. Osewoudt is
een beetje een meeloper die in maar doet wat er van hem verwacht wordt zonder
te weten waarom. Ik kreeg het idee dat Osewoudt maar wat deed om er bij te
horen zonder echt te weten wat hij doet.
Zou je hoofdpersoon willen lijken
Ik zou niet op de hoofdpersoon willen lijken omdat Henri is
een beetje het buitenbeentje. Hij is anders dan anderen en hij trouwt met een
nichtje die zeven jaar ouder is en die ook beschreven wordt als lelijk.
Climaxmomenten
Er zijn een aantal climaxmomenten in dit verhaal. Om te
beginnen met de dood van zijn vader. Dit raakt Henri zwaar, het verhaal krijgt
vanaf dit punt al een sombere sfeer. Daarnaast heb je iedere ontmoeting met
Dorbeck. Deze ontmoetingen zijn heel wat voor Henri omdat hij het nooit echt
gemaakt heeft in zijn leven, maar sinds zijn ontmoeting met Dorbeck heeft zijn
leven enige betekenis gekregen. Tot slot heb je ook wanneer hij op het einde
gearresteerd wordt en daarna neergeschoten wordt.
Onderwerp beschrijven
Belangrijke onderwerpen in dit verhaal zijn de rol van
foto’s, realiteit, eenzaamheid. Foto’s en het ontwikkelen daarvan hebben een
grote rol in dit verhaal omdat Henri in de loop van het verhaal foto’s moest
ontwikkelen voor Dorbeck. Maar Henri heeft op een gegeven moment ook zelf een
Leica gekocht waarmee hij foto’s van militaire objecten gemaakt. Ook heeft hij
een foto gemaakt met Dorbeck, waarmee hij op het einde zijn onschuld wilt
bewijzen. Realiteit is ook een belangrijk onderwerp in dit verhaal, want er
wordt afgevraagd of Dorbeck wel bestaat. Het is meer een antifoto van Henri.
Eenzaamheid speelt ook een rol in het begin, want hij is een buitenstaander van
de klas, hij gaat met niemand om.
Filmpje dat goed past bij het boek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten